یکی از ابزارهای مهمی که باید در ست جراحی وجود داشته باشد فرزهای دندانپزشکی هستند. این فرزها به هندپیس متصل می شوند و برای برش دندان و استخوان مورد استفاده قرار می گیرند. علاوه بر این فرزهای دندانپزشکی جهت صاف کردن و برداشتن باقی مانده ترمیم های فلزی مانند آمالگام و ترمیم های همرنگ دندان مانند کامپوزیت نیز کاربرد دارند. فرزهای دندانپزشکی در سایزهای مختلفی طراحی و تولید می شوند که انتخاب هر کدام با توجه به نیاز دندانپزشک و متد درمانی مورد نظر صورت می گیرد. یکی از پرکاربردترین فرزهای دندانپزشکی فرز مخصوص آنگل است.

فرزهای مخصوص آنگل معمولا کارباید هستند به این خاطر که می توانند عاج پوسیده را به راحتی بردارند و دندانپزشک هنگامی که به عاج سالم می رسد با مقاومت مواجه می شود و به این ترتیب قدرت تشخیص او بالاتر خواهد رفت. فرزهای الماسی آنگل هم دسته ای دیگر از فرز مخصوص آنگل هستند. اگر چه این دسته از فرزهای دندانی کاربرد زیادی ندارد اما برخی از دندانپزشکان ترجیح می دهند از این دسته فرزها استفاده نمایند. سرعت چرخش آنگل خیلی کمتر از توربین می باشد و به همین خاطر گرمای کمتری به عاج دندان تحمیل می کند.

در رابطه با تفاوت فرزهای مخصوص آنگل و توربین باید گفت که تمام فرزها دارای دو بخش تنه Shank و سر Headهستند. بخش تنه در داخل توربین و یا آنگل قرار می گیرد. تنه فرزهای توربین یک استوانه صاف و براق است ولی در انتهای تنه فرز آنگل یک شیار وجود دارد که مشخصه آن به شمار می آید. ضخامت فرز آنگل که بیشتر از فرز توربین است دومین مشخصه و وجه افتراق آن با فرزهای توربین می باشد.

جهت نگهداری صحیح فرزهای دندانپزشکی پیش از قرار دادن فرز درون اتوکلاو، جهت پاک کردن ذرات دندان و خون آن ها را با برس تمیز کنید. توصیه می شود مراحل اتوکلاو را طبق دستورالعمل شرکت سازنده فرز دندانی انجام دهید.