پست و کور دندان یک نوع درمان ترمیمی در دندانپزشکی به شمار می آید. هنگامی که بخش قابل توجهی از ساختار دندان برداشته شود جهت نگه داشتن روکش دندان از تکنیک پست و کور استفاده می کنند.

دندانپزشک گاهی اوقات ناگزیر است در هنگام ترمیم دندان، بخش زیادی از ساختار دندان را بردارد. گاهی اوقات آسیب به حدی شدید خواهد بود که بخش زیادی از ساختار دندان حذف شده و بخش‌ های باقی مانده نمی توانند فشارهای فک را تحمل کنند.

در این مواقع دندان‌ پزشک از روش ترمیمی پست و کور جهت کمک به حفظ ساختار دندان و حمایت از آن استفاده می کند. در واقع پست و کور ریشه دندان را تقویت کرده و در نگهداری روکش کمک به سزایی می ‌کند.

استفاده از مواد ساخت پست و کور در شرایطی انجام می ‌شود که بیش از 50 درصد ساختار اصلی دندان از بین رفته باشد. معمولا هنگامی که آسیب ‌دیدگی کمتر از 50 درصد باشد از این تکنیک استفاده نمی شود.

انواع مواد ساخت پست و کور

پست و کور دندان از لحاظ مقاومت به 4 دسته زیر تقسیم می ‌شوند:

• پست و کور ریختگی
• پست فایبرگلاس و کور کامپوزیتی
• پست تیتانیوم و کور کامپوزیتی
• پست استنلس استیل و کور کامپوزیتی

هر کدام از این پست دندان از لحاظ مقاومت با یکدیگر متفاوت هستند. در این دسته بندی پست دندانپزشکی ریختگی رتبه اول را از نظر مقاومت کسب کرده است. دومین پست و کور از لحاظ مقاومت پست فایبرگلاس و کور کامپوزیتی می باشد. به همین خاطر استفاده از این دو نوع پست در بین دندانپزشکان رواج بیشتری دارد.

پست و کور دندان معمولا به 2 طریق زیر انجام می شود:

از پیش ساخته یا آماده: پس از درمان اندو از ریشه دندان یک قالب تهیه شده و به لابراتوار فرستاده می ‌شود.

پست و کور سفارشی: ابتدا قالب‌ گیری انجام شده و سپس در آزمایشگاه پست و کور ساخته خواهد شد.