بررسی ناهنجاری های جمجمه فک و صورت – بخش سوم

در بخش دوم ناهنجاری های جمجمه فک و صورت با توموگرافی کامپیوتری بیمارانی که تحت عمل جراحی  اُستئوتومی Le Fort یا SARPE قرار گرفته بودند را مورد بررسی قرار دادیم. در ادامه به بررسی سایر فاکتورها می پردازیم.

• گسترش سریع فک بالا با کمک جراحی

پیش از جراحی یک اکسپندر Hyrax برای بیماران قرار داده شد. اکسپندر شامل یک پیچ فولادی ضد زنگ 0.05 اینچی بود که به پرمولرها و مولرهای فک بالا چسبانده شده بود. پیش از جراحی یک CBCT گرفته شد. تکنیک های جراحی شامل لترال فک بالا، استئوتومی از دیافراگم پریفرم و خلفی، دیواره های بینی به سمت نوروواسکولار بود. استئوتومی خط وسط بین برش های مرکزی تا ستون خلفی بینی با استفاده از اسپاتول 6 میلی متری انجام شد.

بیماران در یک دوره 5 روزه مورد بررسی قرار گرفتند تا گسترش مطلوب به دست آمد. دستگاه گسترش تقریبا سه برابر مدت زمان فعال ‌سازی و تا زمان بسته شدن براکت ‌های ارتودنسی ثابت در جای خود نگه داشته شد تا در نهایت درمان ارتودنسی بر روی دندان ‌های فک بالا آغاز شد. هنگامی که گسترش کامل شد، یک اسکن CBCT گرفته شد. اسکن سوم بیمار 6 ماه پس از اتمام دوره نگهداری گرفته شد.

• تصویربرداری با کامپیوتر مقطعی مخروطی

برای تمام اسکن ‌های بیمار از یک دستگاه با نام Hitachi CB MercuRay که تولید شرکت پزشکی هیتاچی توکیو ژاپن است استفاده شد. دستگاه به منظور گرفتن تصاویر با تنظیمات توصیه شده توسط سازنده با مقادیر 15 میلی ‌آمپر و 120 کیلوولت پیک (kVp) تنظیم شد. تمامی بیماران در یک موقعیت نشسته قرار گرفته بودند. سر بیمار در مقابل تکیه گاه سر قرار داده شد برای اینکه تصویربردار یا تکنسین مطمئن شود که اسکن بیمار در وضعیت طبیعی سر گرفته می شود، از بیمار درخواست کرد که مستقیما به یک آینه که در جلوی دستگاه قرار دارد نگاه کند و دندان‌ های خود را به حالت اکلوژن ببندد و نفس خود را با زبان به سمت کام حبس کند.

• ارزیابی گسترش / عود اسکلتی و دندانی

در یک مطالعه آزمایشی، دو اندازه‌ گیری اسکلتی و دو اندازه ‌گیری دندانی برای نمایش تغییرات اسکلتی عرضی و تغییرات عرضی دندانی انتخاب شدند. جهت نمایش عرض پسین فک بالا، اندازه ‌گیری‌ های اسکلتی بیشتر از عرض استخوان کامی یا استخوان پالاتین انتخاب شده بود و عرض پایه پریفرم برای نمایش عرض اسکلت قدامی انتخاب شده بود.

اندازه‌ گیری ‌های دندانی شامل عرض بین دندان های مولر اول برای نمایش تغییرات دندانی پسین و عرض بین دندان های Canine برای نمایش تغییرات دندانی پیشین بود. اگر چه این نشانگان دندانی به طور گسترده در مطالعات قبلی برای نمایش تغییرات عرض فک بالا استفاده شده‌اند، استفاده آن‌ ها در تجزیه و تحلیل 3D CBCT به صورت آماری برای استفاده در این مطالعه تأیید شد.

هم چنین بخوانید: بررسی ناهنجاری های جمجمه فک و صورت – بخش چهارم