زیبایی شناسی در ارتودنسی- بخش سوم

در بخش اول زیبایی شناسی در ارتودنسی، اهمیت زیبایی شناسی در این حوزه و تقسیم بندی های آن را با یکدیگر مرور کردیم. در آخرین بخش از این مقاله به ادامه بررسی فاکتورهای زیبایی در ارتودنسی می پردازیم.

بعد عرضی لبخند

راهرو باکال و فرم قوس: راهرو باکال فضایی است بین سطح گونه دندان‌ های پسین و گوشه لب‌ ها که در هنگام خنده بیمار ایجاد می‌شود. عرض دهانچه باید با عرض صورت مرتبط باشد. در صورتی که دهانچه بالایی از نظر شکل و عرض قابل قبول باشد، می‌ توان با اضافه کردن گشتاور تاج باکال به دندان‌ های کانین آن را گسترش داد. با این حال در صورتی که فضای باکال در برخی از بیماران بیش از اندازه گشاد باشد نباید آن را افزایش داد. عدم رعایت این نکته منجر به نابودی دهانچه باکال در دراز مدت می شود. تحقیقات نشان داده‌اند که داشتن دهانچه‌ های باکال بزرگتر منجر به لبخندهای جذاب تری می شود.

انحراف عرضی و تقارن: انحراف در دندان ‌های جلویی فک بالا به طول تاج دندان ‌های جلویی فک بالا، صفحه اکلوزال خلفی و صفحه انسیزال بستگی دارد. اگر صفحه انسیزال فک بالا از خط بین مردمکی منحرف شود اما منطبق بر صفحه اکلوزال باشد، ماگزیلا به صورت نامتقارن ایجاد شده و جراحی فک بالا توصیه می شود. انحراف صفحه اکلوزال خلفی در کودکان می تواند با روش های درمانی ساده اصلاح شود اما در نوجوان ها و بزرگسالان معمولا به جراحی نیاز دارد.

هم چنین بخوانید: زیبایی شناسی در ارتودنسی- بخش دوم

قوس لبخند

سه نوع قوس لبخند موازی، مستقیم و معکوس وجود دارد.

در قوس موازی، منحنی انسیزال نسبت به لب پایین است در حالی که در قوس مستقیم این منحنی صاف تر است. در قوس معکوس، نیش ها پایین تر قرار گرفته اند. به صورت ایده ‌آل، فاصله 1 تا 1.5 میلی ‌متری بین انسیزال مرکزی و جانبی دندان‌ های جلویی مرکزی با براکت ها ایده‌ آل است.

خط وسط

در معاینه ناحیه فرونتال، خط وسط فک بالا باید در حالت ایده آل حداقل عمودی و موازی با صورت باشد. ارتودنتیست ‌ها می ‌توانند انحراف‌ های خط وسط بیشتر از ۲.۲ میلی متر را تشخیص دهند در حالی که این محدوده برای افراد عادی به اندازه ۳ میلی متر هم می ‌تواند باشد. با این حال، هنگامی که خط وسط فک بالا حتی به اندازه ۲ میلی متر (10 درجه) انحراف داشته باشد، این انحراف به طور قابل توجهی زیبایی را کاهش می دهد.

3. میکروزیبایی

تناسب دندان

برای داشتن یک لبخند زیبا عرض جانبی دندان های پیشین باید 62 درصد از عرض مرکزی دندان های پیشین بیشتر باشد و عرض دندان های نیش باید 62 درصد عرض دندان های مرکزی باشد. این نسبت به عنوان راهنمایی برای تعیین اندازه بعد از درمان در مواردی که دندان های پیشین نا متقارن هستند مهم می باشد.

رابطه بین پهنا و ارتفاع

عرض یک دندان باید 80% ارتفاع باشد. متخصصان محدوده ایده آلی از 0.75 تا 0.85 را مشخص کرده اند. دندان های پیشین مرکزی ممکن است دارای عرض 8.1 تا 8.6 میلی متر و طول 9.5 باشد. هنگامی که ارتفاع بلند باشند، دندان ها مخروطی شکل به نظر می رسند. موارد مختلفی مانند عمق دندان های پیشین، سطح لب، طول نسبی تاج و انسیزال بر استراتژی درمان تأثیر می گذارد. در صورت کاهش ارتفاع تاج، ترمیم قسمت از دست رفته تاج از طریق لمینت یا باندینگ انجام می شود.

اتصال دهنده ها و Embrasures

ناحیه اتصال دهنده به عنوان ناحیه تماس بین دندانی تعریف می شود، در حالی که آمبراژورها شکاف های مثلثی شکل کوچک بین دندان ها هستند. رنگ لترال فک بالا مشابه دندان های پیشین مرکزی است اما روشنایی کمتری دارند. دندان نیش کم ‌رنگ ‌ترین دندان‌ ها با بیشترین اشباع رنگ هستند. پرمولرهای اول و دوم از نظر رنگ به لترال نزدیک‌ تر هستند و از این رو روشن‌ تر از دندان نیش به نظر می رسند. دندان‌ ها با افزایش سن به دلیل تشکیل عاج ثانویه و فرسودگی مینای دندان کدر و تیره می‌ شوند.

به صورت ایده ‌آل دندان‌ های جلویی نسبت 50-40-30 را دنبال می کنند و طول ایده‌ آل اتصال بین دو دندان جلویی فک بالا 50٪ از طول تاج و غیره است. هنگامی که پاپیلاهای بین دندانی کوتاه هستند در ﻧﺎﺣیه ﮐﺎﻧﮑﺗور لکه های سیاه رنگی ایجاد می شود. ارتودنسی در بزرگسالان دارای دندان های پیشین که جا به جا شدند و هم چنین بیماران دارای بیماری های لثه ممکن است باعث ایجاد لکه های سیاه شود. بیمارانی که مستعد داشتن لکه های سیاه هستند باید تغییر شکل دندان آن ها مورد بررسی قرار بگیرد.

ارتفاع، شکل و کانتور لثه

ارتفاع لثه یک فاکتور ضروری برای زیبایی دندان ها به شمار می آید. به طور کلی، حاشیه لثه دندان‌ های مرکزی و نیش افقی هستند در حالی که حاشیه لثه دندان های جانبی 1.5 میلی متر پایین‌تر قرار دارد. هنگامی که نیش‌ ها جایگزین دندان ‌های جانبی می ‌شوند، این مورد باید در نظر گرفته شود. شکل لثه دندان ‌های مرکزی فک بالا و نیش‌ ها بیضی شکل است. شکل لثه دندان‌ های جانبی فک بالا و دندان‌ های جانبی فک پایین باید به صورت نیم دایره با حاشیه لثه منطبق باشد. کانتور لثه از طریق جراحی ‌های پریودنتالی یا افزایش طول تاج انجام می‌ شود.

جهت مطالعه نسخه اصلی مقاله بر روی Esthetic Considerations in Orthodontics کلیک کنید.