تشخیص بیماری لثه اولین قدم برای درمان و جلوگیری از عواقب جدی آن مانند از دست دادن دندان است. بیماری لثه که به عنوان بیماری پریودنتال نیز شناخته می شود، یک عفونت التهابی است که لثه ها و بافت های نگهدارنده دندان ها را درگیر میکند. این بیماری در اثر تجمع پلاک، لایه ای چسبناک از باکتری هایی که روی دندان ها تشکیل میشود، ایجاد می شود.
4 روش ساده برای تشخیص بیماری لثه
اینجا چند روش برای تشخیص بیماری لثه بیان میکنیم:
- بررسی دقیق لثهها: بیماری لثه معمولاً با ایجاد قرمزی، سفیدی یا خونریزی در لثهها آغاز میشود. بررسی دقیق این تغییرات اولیه میتواند نشاندهنده وجود بیماری باشد.
- ارزیابی عمق جیب های لثه: با استفاده از ابزاری به نام اسکراپر، دندانپزشک میتواند عمق جیب های لثه را اندازه گیری کند. افزایش عمق جیب های لثه ممکن است نشانه ای از بیماری لثه باشد.
- بررسی تورم و درد: تورم و درد در منطقه لثه ها معمولاً نشانههای دیگری از بیماری لثه هستند. بررسی دقیق این علائم میتواند در تشخیص بیماری کمک کند.
- ارزیابی تراکم بافت لثه: با استفاده از پروب، دندانپزشک میتواند تراکم بافت لثه را ارزیابی کند. کاهش تراکم بافت لثه ممکن است نشانه ای از بیماری لثه باشد.
عواملی که احتمال بیماری لثه را افزایش می دهد
بیماری لثه یک وضعیت التهابی است که میتواند به طور جدی سلامت لثه ها و ساختمان پشتی دندان ها را تهدید کند. عوامل زیر میتوانند احتمال ابتلا به بیماری لثه را افزایش دهند:
- سیگار کشیدن: مطالعات نشان دادهاند که افرادی که سیگار می کشند، دارای ریسک بالاتری برای ابتلا به بیماری لثه هستند. سیگار باعث میشود عروق دهان و لثهها بسته شوند و عملکرد سیستم ایمنی را ضعیف کند که این موارد همگی به عوامل افزایش دهنده بیماری لثه محسوب میشوند.
- دیابت: افراد دیابتی دارای ریسک بیشتری برای بروز بیماری لثه هستند. دیابت میتواند فعالیت سیستم ایمنی را کاهش داده و باعث افزایش قابل توجهی در التهابات دهان و لثه شود.
- استفاده از داروهای خاص: برخی داروها میتوانند به طور مستقیم یا غیرمستقیم روی سلامت لثهها تأثیر بگذارند. به عنوان مثال، داروهایی که تأثیرات جانبی مانند خشکی دهان ایجاد میکنند، میتوانند ریسک بروز بیماری لثه را افزایش دهند.
- ناخن خوردن: عادت ناخن خوردن میتواند باعث آسیب به بافتهای لثه شود و عفونتهای باکتریایی را در دهان ایجاد کند که این نیز میتواند به بروز بیماری لثه منجر شود.
تشخیص بیماری لثه در مراحل پیشرفته
در مراحل پیشرفته، تشخیص بیماری لثه نیاز به ارزیابی دقیقتر و تخصصی دارد. در این مراحل، علایم و عوارض بیماری لثه قابل مشاهده تر و شدیدتر میشوند. برای تشخیص بیماری لثه در مراحل پیشرفته میتوان از روشهای زیر استفاده کرد:
- ارزیابی عمق جیب های لثه: با استفاده از پروبب، دندانپزشک میتواند عمق جیب های لثه را اندازهگیری کند. در مراحل پیشرفته بیماری، عمق جیب های لثه افزایش یافته و ممکن است به اندازه های نگرانکنندهای برسد.
- بررسی نشانههای خرابی استخوان: با استفاده از رادیوگرافی دهان، میتوان نشانههایی از خرابی استخوان در اطراف دندانها را مشاهده کرد. این ممکن است شامل کاهش چگالی استخوان، تغییر شکل استخوان و یا افتادگی های بیشتری باشد.
- بررسی باکتری های بیماری زا: برخی از باکتریها و میکروارگانیسمها میتوانند باعث بیماری لثه شوند. با بررسی نمونههای لثه یا تستهای مولکولی، میتوان این میکروارگانیسمها را شناسایی کرد و درمان مناسب را تجویز کرد.
- ارزیابی علائم و عوارض پیشرفته: علایمی مانند خونریزی مداوم، درد شدید، تورم شدید و حتی موارد افتادگی دندانها ممکن است نشانههای بیماری لثه در مراحل پیشرفته باشند.
با این روشها و با استفاده از تجهیزات تخصصی، میتوان تشخیص بیماری لثه را در مراحل پیشرفته راحت تر انجام داد و برنامه درمانی مناسب را اجرا کرد.
سخن پایانی
تشخیص بیماری لثه گامی حیاتی برای حفظ سلامت دهان و دندان شماست. با انجام معاینات منظم دندانپزشکی و مراقبت خوب از دهان و دندان در خانه، می توانید از ابتلا به بیماری لثه و عواقب جدی آن جلوگیری کنید. اگر فکر می کنید ممکن است به بیماری لثه مبتلا باشید، در اسرع وقت به دندانپزشک خود مراجعه کنید. درمان زودهنگام می تواند به معکوس شدن بیماری و جلوگیری از آسیب بیشتر به لثه ها و دندان های شما کمک کند. به یاد داشته باشید، سلامت دهان و دندان شما به طور کلی بر سلامت عمومی شما تأثیر می گذارد. با مراقبت از لثه ها و دندان های خود، می توانید به حفظ سلامت خود در سال های آینده کمک کنید.