
رزین کامپوزیت از پرکاربردترین مواد ترمیمی دندان به شمار می آید. رزین های کامپوزیتی موجود در بازار بسیار متنوع هستند و طیف گسترده ای را در برمی گیرند. از این مواد می توان به نحو موثری در بهبود زیبایی لبخند استفاده کرد. دندانپزشکان علاقه زیادی به مفهوم لیرینگ دندان دارند زیرا بیماران اهمیت زیادی به جنبه زیبایی می دهند و با اجرای تکنیک لیرینگ کامپوزیت می توان به آن ها در جهت دستیابی به این هدف کمک زیادی کرد. با این حال موفقیت بالینی به انتخاب نوع رزین کامپوزیت هم بستگی دارد.
تکنیک لیرینگ چیست؟
اجرای تکنیک لیرینگ یا لایه بندی دندان باید با در نظر گرفتن ویژگی های مربوط به ساختار طبیعی دندان انجام شود. بازسازی تمام خصوصیات ذاتی دندان همیشه هم کار ساده ای نیست زیرا مینا، عاج و پالپ تشکیل دهنده تاج دندان از نظر ضخامت، ترکیب، ساختار و به ویژه خواص نوری با یکدیگر متفاوت هستند.
عاج دندان با لایه ای از مینا پوشانده شده است که نیمه شفاف بوده و ظاهر شیری رنگی دارد. عاج و مینای دندان از ضخامت متفاوتی در ناحیه تاج دندان برخوردار هستند بنابراین از خط طوقی دندان تا لبه برنده دندان های پیش و نیش، شاهد تفاوت هایی از نظر خواص نوری کروماتیک و حالت نیمه شفاف هستیم.
امروزه رزین های کامپوزیت جایگاه مهمی را در میان مواد ترمیمی به خود اختصاص داده اند زیرا از پتانسیل زیبایی بی نظیر و ماندگاری در سطح قابل قبولی برخوردار هستند. از طرفی، نسبت به ترمیم دندان با سرامیک که برای درمان دندان های قدامی و خلفی به کار می رود، هزینه بسیار کمتری را به دنبال دارند.
باید توجه داشته باشید که تمام رزین کامپوزیت ها در طی روند پلیمریزاسیون منقبض و جمع شده که منجر به شکست چسبندگی می شود. این انقباض، مشکلات متعددی را هنگام جایگذاری و فوتو کیور ایجاد می کند.
برای کاهش فشار انقباض، توصیه می شود به جای تکنیک بالک کامپوزیت دندان به روش لیرینگ استفاده شود. سه عامل اصلی برای کاهش فشار انقباض شامل استفاده از حجم بسیار کمی از مواد، ترکیب بندی حفره و حداقل تماس با دیواره های حفره متقابل در طول فرایند پلیمریزاسیون می شود.
بررسی تکنیک لیرینگ در دندانپزشکی
با توجه به پژوهش های علمی چندین روش لایه بندی مستقیم مورد استفاده قرار گرفتند. این روش ها شامل مفهوم لیرینگ طبیعی، لیرینگ آناتومیک، ترمیم های بیومیمتیک، لیرینگ کامپوزیت دابل شید برای دندان های قدامی، استفاده از سایه عاج و ضخامت از پیش تعریف شده سایه مینا می شوند.
ممکن است برخی از این تکنیک ها تفاوت هایی با هم داشته باشند. مفاهیم شیدینگ و لیرینگ به تدریج و با استفاده از کامپوزیت هایی با سایه های مربوط به سیستم Vita Classic، از یک روش ساده، بافت غیر تشریحی و دو لایه به یک رویکرد چند لایه ای تبدیل شدند.
برای سهولت درک کامپوزیت دندان به روش لیرینگ، نحوه طبقه بندی کامپوزیت را بر اساس تعداد لایه های مورد استفاده در ترمیم بررسی می کنیم. در واقع می توان یک، دو یا سه لایه مختلف از مواد کامپوزیت را طبقه بندی کرد یا اینکه با استفاده از تعدادی سایه با ضخامت و شفافیت های مختلف و شخصی سازی رنگدانه – محور، لیرینگ پیچیده را انجام داد.
پروتکل بالینی برای ترمیم مستقیم در قسمت قدامی شامل شبیه سازی بیومیمتیک خصوصیات دندان های طبیعی می شود تا بتوان در عین دستیابی به ترمیمی زیبا، ساختار قوسی شکل یکپارچه ای را برای بیمار طراحی کرد. به همین دلیل وجود دو مرحله تعیین رنگ دندان و انتخاب مواد رزین کامپوزیت برای لایه بندی امری ضروری به شمار می آید.
هم چنین بخوانید: راهنمای جامع ترمیم کامپوزیت دندان
انواع تکنیک لیرینگ کامپوزیت
تکنیک لیرینگ یک لایه: یک تکنیک رایج و ساده به شمار می آید. معمولا از این تکنیک برای پوشاندن لکه های سفید بر روی دندان استفاده می شود.
تکنیک طبقه بندی دو لایه ای: این تکنیک به سطح بالاتری از مهارت بالینی نیاز دارد زیرا در طول ترمیم از مواد عاج و مینای دندان در تلفیق با یکدیگر استفاده می شود. این تکنیک در رفع آسیب مربوط به خط طوقی دندان یا ونیر کامپوزیت مستقیم کاربرد دارد.
تکنیک لایه بندی سه لایه: سطح پیشرفته ای از تکنیک لیرینگ به شمار می آید. زمانی از این تکنیک استفاده می شود که از عاج مات، عاج پایه و مواد مینا به صورت ترکیبی و برای جلوگیری از انتقال نور استفاده شود. از آنجایی که از مواد مات استفاده می شود، انتخاب مناسب رنگ و ضخامت لایه های عاج و مینای دندان برای دستیابی به یک نتیجه زیبایی شناختی موفق ضرورت دارد.
تکنیک لیرینگ پیچیده: شامل موادی با جلوه رنگی خاص در ترمیم می شود. این مواد معمولا بین لایه های عاج و مینای دندان های طبیعی یا مواد ترمیمی قرار می گیرند.
تکنیک لیرینگ آناتومیک: شامل استفاده از لایه های متوالی از عاج، مینا و کامپوزیت انسیزال می شود تا عمق رنگ واقعی تری به دست آید. در عین حال هم ویژگی های سطحی و نوری که طبیعی باشند هم مورد هدف قرار می گیرند.
تکنیک شیدینگ ترکیبی: در این تکنیک از دو یا چند ماده ترمیم سایه دار برای مطابقت با رنگ واقعی دندان در نواحی مختلف استفاده می شود. علاوه بر این از مواد ترمیمی با رنگ های مختلف استفاده می شود و در اثر ترکیب با سطوح هم پوشانی جلوه دلخواهی ایجاد خواهد شد.
تکنیک لیرینگ طبیعی: این مفهوم در سال 1995 توسط پروفسورD. Dietschi معرفی شد. این روش بر پایه تکنیک لایه بندی از نوع ساده و با تنها دو لایه (عاج و مینای دندان) است تا ساختار و ظاهر طبیعی دندان کاملا شبیه سازی شود. این رویکرد جدید، امکان ادغام تفاوت های ظریف و جزئی مینا و عاج را به همراه مقایسه آنی با دندان طبیعی امکان پذیر می کند.
مطالب بیشتر: کامپوزیت توکویاما و هر آنچه لازم است در رابطه با آن بدانید
نتیجه گیری
امروزه با تکامل کامپوزیت های رزینی دندانپزشکان باید در هنگام اجرای تکنیک لیرینگ با مواد کامپوزیت، اصول هنری و علمی را درک کرده و آن را به کار گیرند. تنها با شناخت و درک عوامل تاثیرگذار بر روی نتیجه نهایی ترمیم زیبایی، می توان اثرات مثبت اجرای تکنیک های مختلف را بر روی بیماران تضمین کرد.